Gwarkowie (właściciele) „Skonsolidowanej Kopalni Hoym” nabyli kopalnię „Laura”, która leżała na terenie Niewiadomia. Na podstawie porozumienia z lipca 1870 roku gwarkowie postanowili połączyć obydwie kopalnie w jeden zakład. Do podpisania protokołu konsolidacyjnego kopalń doszło w grudniu. Na jego podstawie z dniem 1 stycznia 1871 roku powstał zakład o nazwie „Skonsolidowana Kopalnia Hoym-Laura”. Potwierdzenie konsolidacji przez Królewski Wyższy Urząd Górniczy we Wrocławiu nastąpiło we wrześniu 1871 roku.
Kopalnia „Laura” została zgłoszona władzom górniczym w kwietniu 1840 roku przez kupca Karola Gotlieba Kopischa z Wrocławia pod nazwą „Gotlieb”. Podstawą zgłoszenia był szyb „Fund” usytuowany obok obecnej ulicy Szymanowskiego, w którym na głębokości 5,2 m odkryto 47 centymetrowy pokład węgla. Nie nadawał się do eksploatacji, ale wystarczył do zgłoszenia pola górniczego. Nadanie górnicze, wystawione przez Wyższy Urząd Górniczy w Brzegu, ale już pod nazwą „Laura” uzyskał w czerwcu 1844 roku kontynuator dalszych formalności, właściciel huty inspektor Fauseck z Królewskiej Huty. Na obszar kopalni składało się pole podstawowe i 1200 miar pruskich, co stanowiło 1,033 km² . Kopalnia od południa graniczyła z kopalnią „Hoym”. W 1860 roku kopalnia figurowała jako własność gwarecka, której pełnomocnikiem był mistrz górniczy w stanie spoczynku Heitz z Raciborza, a w 1865 tajny radca komisyjny Fryderyk Grundmann z Katowic. Głównym udziałowcem był prawdopodobnie Marcus Wolff z Rydułtów. Kopalnia nie była eksploatowana. Nabyli ją gwarkowie „Skonsolidowanej Kopalni Hoym” z taką samą proporcją udziałów (kuksów) jaką posiadali w swoim gwarectwie. I tak 1 stycznia 1871 roku powstał zakład o nazwie „Skonsolidowana Kopalnia Hoym-Laura”.
Skonsolidowana kopalnia leżała na terenie gmin Biertułtowy, Niedobczyce, Niewiadom i częściowo Radoszowy. Jej obszar wynosił 3509 miar pruskich, co stanowi 3,011 km². Pełnomocnikiem kopalni został dyrektor górniczy Teodor von Lilienhoff ze Słupna koło Mysłowic. Początkowo roboty były prowadzone w starej części kopalni i w polu dzierżawnym „Carolus”.