Heron z Aleksandrii i jego bania
Już w starożytności Heron z Aleksandrii (I w. n.e.) skonstruował aelolipilę, pierwsze urządzenie wykorzystujące energię pary. Była to metalowa kula wypełniona wodą, która po podgrzaniu obracała się pod wpływem wyrzucanej pary. Bania Herona była pierwowzorem turbiny parowej. Choć nie znalazła zastosowania praktycznego, ukazywała potencjał pary jako źródła energii.
Denis Papin i zawór bezpieczeństwa
Francuski fizyk i inżynier (XVII/XVIII w.) wynalazł zawór bezpieczeństwa, który zapobiegał eksplozji kotłów parowych. Podgrzewana woda zwiększała ciśnienie w kotle, a jego wynalazek – klapa bezpieczeństwa – automatycznie otwierała się po przekroczeniu dopuszczalnej wartości, odprowadzając nadmiar pary.
Thomas Newcomen i maszyna atmosferyczna
Angielski wynalazca opracował pierwszy silnik atmosferyczny, używany do wypompowywania wody z kopalń. Wykorzystywał ciśnienie powietrza działające na tłok w cylindrze. Po podgrzaniu woda wytwarzała parę i unosiła tłok, a po skropleniu pary tworzyła się próżnia, powodując jego opadanie. Wynalazek znacząco zwiększył efektywność górnictwa.
James Watt i udoskonalenie maszyny parowej
Szkocki inżynier znacząco poprawił wydajność maszyny Newcomena. Jego wynalazki, m.in. oddzielny kondensator i regulator odśrodkowy, umożliwiły bardziej efektywne działanie i automatyczną kontrolę prędkości maszyny. Dzięki jego innowacjom maszyna parowa stała się powszechnie stosowanym źródłem napędu w przemyśle.
Robert Fulton i statki parowe
Amerykański inżynier w 1807 r. zwodował parowiec „Clermont”, udowadniając, że napęd parowy może być efektywnie wykorzystywany w transporcie wodnym. Dzięki kołom łopatkowym statek poruszał się niezależnie od wiatru i prądów. Fulton stał się pionierem żeglugi parowej, rewolucjonizując handel i komunikację.
Richard Trevithick i lokomotywa wysokociśnieniowa
Jako pierwszy zastosował wysokociśnieniową maszynę parową z cylindrycznym kotłem, odporniejszym na ciśnienie niż wcześniejsze konstrukcje. Stworzył pierwszy pojazd szynowy napędzany parą, lecz nie zyskał uznania z powodu braku infrastruktury. Jego lokomotywy były testowane na torach dla wozów konnych, które nie wytrzymywały ich ciężaru.
George Stephenson i kolej parowa
Brytyjski inżynier, uznawany za „ojca kolei”, skonstruował lokomotywę „Rocket” (1829), wygrywając konkurs na najlepszy pojazd parowy. Działał w czasach, gdy rozwój kolei stał się koniecznością. Skutecznie organizował budowę linii kolejowych, udoskonalał torowiska i przekonał inwestorów, że kolej to przyszłość transportu.
Nicolas-Joseph Cugnot i pierwszy pojazd mechaniczny
Francuski wynalazca stworzył w 1769 r. pierwszy pojazd napędzany silnikiem parowym – ciężki, trójkołowy wóz artyleryjski. Mógł osiągać prędkość ok. 4 km/h, lecz był trudny w manewrowaniu. W 1771 r. jeden z egzemplarzy uderzył w mur, co uznaje się za pierwszą kolizję pojazdu mechanicznego.
August Holtzhausen i maszyny parowe na Śląsku
Inżynier i konstruktor, który na przełomie XVIII i XIX wieku przyczynił się do rozwoju przemysłu maszynowego na Śląsku. W Tarnowskich Górach nadzorował budowę maszyn parowych w kopalni „Fryderyk”. Następnie kierował wydziałem budowy maszyn w Królewskiej Odlewni Żelaza w Gliwicach. Współpracował także z hutą „Mała Panew” w Ozimku, produkującą elementy do maszyn parowych.